Celem zimowej wycieczki może być na przykład wytropienie najliczniejszych mieszkańców leśnych ostoi. Ale zanim przejdziemy do szczegółów rozpoznawania tropów dowiedzmy się czego robić nie powinniśmy:

Pamiętajmy, że wchodząc do lasu jesteśmy tu gośćmi więc zachowujmy się godnie i zostawmy las w takim stanie w jakim chcielibyśmy zastać przy kolejnej wizycie.   

TROPY to odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

Na podstawie tropów możemy określić jaki gatunek zwierzyny przecierał leśne szlaki tuż przed nami i w którym kierunku zmierza, a po dokładniejszych obserwacjach możemy określać nawet wiek.

Ważną wskazówką przy tropieniu jest kierunek wiatru, kiedy będziemy szli pod wiatr mamy szansę na dłuższe obserwacje zwierzyny żerującej i wykonanie kilku pamiątkowych zdjęć. Jeśli to się nie uda to pozostaje tylko czytanie z odcisków na śniegu / ziemi.

O przebywaniu zwierzyny w środowisku naturalnym świadczą również: sierść na przejściach, buchtowiska, babrzyska/ brochowiska (miejsca błotnej kąpieli - leśnego spa), legowiska a nawet spałowane drzewka.

Na przejściach zwierzyny pozostawiany jest zapach wyczuwalny nawet przez nas. Kto częściej przebywał w leśnych ostojach i miał dość bliską styczność z watahą dzików czy chmarą jeleni to na pewno zapamiętał te charakterystyczne zapachy.

Rozpoznawać też możemy jak najbardziej po odchodach, z których jesteśmy w stanie odczytać płeć (jelenie i  sarny) a nawet możemy się dowiedzieć co dany zwierz jadł.

/ Źródło: Łowiectwo, tom I/

Cenne uwagi znajdują się również na filmie: